Η επόμενη μέρα στην Αργυρούπολη

Η επόμενη μέρα των εκλογών, πάντα είναι η μέρα που γίνεται ο λογαριασμός. Και ο λογαριασμός για το ΠΑΣΟΚ στην Αργυρούπολη έδειξε "μείον".

Το ΠΑΣΟΚ έχασε έναν παραδοσιακά δικό του Δήμο, αφού, με τις επιλογές του, κατάφερε να διχάσει το εκλογικό σώμα.
Ο κερδισμένος φυσικά από αυτό το γεγονός, ήταν ο άνθρωπος που πολέμησε την ιδέα του "Καλλικράτη" και που, επ' ουδενί ήθελε την ένωση του Δήμου Ελληνικού με το το Δήμο Αργυρούπολης.
Η στήριξη του κόμματος του ΠΑΣΟΚ με "άνωθεν" εντολή στο Γιάννη Κωνσταντάτο, ενός ανθρώπου που εξελέγη μόλις την προηγούμενη τετραετία με το συνδυασμό του Δημήτρη Ευσταθιάδη, αποδείχθηκε καταστροφική.

Εν ονόματι μιας αμφιβόλου ποιότητας και σκοπιμότητας "ανανέωσης", αγνοήθηκε, και μάλιστα με προκλητικό και αδικαιολόγητο τρόπο,,  η εντολή της βάσης, που είχε υποδείξει ως υποψήφιο για στήριξη τον έως χθες επιτυχημένο Αντινομάρχη Αθήνας Χάρη Πασβαντίδη, ο οποίος, ανάμεσα και σε άλλα, δέχθηκε και έναν απίστευτο πόλεμο λάσπης και συκοφάντησης.

Το αποτέλεσμα των εκλογών της 14ης Νοεμβρίου, ως οριστικό και αμετάκλητο γεγονός, κατέδειξε πως, ο Γιάννης Κωνσταντάτος αφ' ενός αποδείχθηκε ανίκανος να συσπειρώσει το εκλογικό σώμα γύρω του και, αφ' ετέρου, ήταν και ένα πολύ καλό μάθημα προς τα "άνωθεν", αποδεικνύοντας πως, ένα πολύ μεγάλο μέρος της βάσης του ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι "στρατιώτες" δεν είναι όμως "στρατιωτάκια" ή, πιόνια στη σκακιέρα κάποιων...

Δηλώσεις μετά την ήττα έκαναν και οι δύο υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ. Από την πλευρά του, ο ανεξάρτητος Χάρης Πασβαντίδης επωμίστηκε τις πολιτικές του ευθύνες για παραλείψεις και λάθη δηλώνοντας πως παραμένει ενεργός στα δημοτικά πράγματα.

Από την άλλη πλευρά, ο Γ. Κωνσταντάτος επιδόθηκε στο... αγαπημένο του σπορ. Αυτό της μετάθεσης όλων των ευθυνών στους άλλους και του: "όλοι με κυνηγούν και με επιβουλεύονται"!
Διαβάζοντας κάποιος την επιστολή που κοινοποιήθηκε στα Μ.Μ.Ε. και αφορά στο λόγο του για το τελικό - και λίαν αρνητικό γι’ αυτόν - εκλογικό αποτέλεσμα, που, δυστυχώς, διέψευσε το όνειρό του να γίνει δήμαρχος, αμέσως καταλαβαίνει την απώλεια ψυχραιμίας, την έλλειψη πολιτικής ωριμότητας, την αμετροέπεια, και την χωρίς ίχνος υπερβολής, θρασύτητα με την οποία επιτίθεται σ' όλους αυτούς που, κατά τη γνώμη του, έπρεπε να τον ψηφίσουν και να τον κάνουν Δήμαρχο!!

Αξίζει τον κόπο να σταθούμε σε κάποια σημεία της “τοποθέτησής” του αυτής, σχολιάζοντας σχετικά ορισμένα “χτυπητά” σημεία της.

"Πριν δύο χρόνια", αναφέρει, "ξεκινήσαμε έναν τιτάνιο αγώνα(!) να ξεφύγει ο Δήμος από το τέλμα".
Αν αυτή η φράση δεν αποτελεί παραδοχή του γεγονότος ότι, όντας μέσα στην παράταξη με την οποία εξελέγη και μεσούσης της δημοτικής περιόδου, ξεκίνησε να δημιουργεί τη δική του αντάρτικη κίνηση, τότε τι είναι;

Σε άλλο σημείο, απευθυνόμενος στον Δ. Ευσταθιάδη λέει:  "Πριν 2 χρόνια, όταν μου ζητήσατε να παραμείνω, σας είχα πει πως δεν θέλω τα αξιώματα που μου προσφέρατε, ούτε δέχομαι να είμαι διάδοχός σας σε όποια διαδικασία επιλέξετε, γιατί επικρατεί φαυλότητα στην διοίκηση σας".
Εγώ, αλλά και όλοι οι νοήμονες άνθρωποι, γνωρίζουν πως, αν η ομάδα στην οποία είναι μέλος κάποιος, είναι φαύλη και δεν τον εκφράζει ούτε τον αντιπροσωπεύει, παραιτείται ή, στη χειρότερη περίπτωση, ανεξαρτητοποιείται και μετά κάνει τον αγώνα εκείνον, που αυτός θεωρεί σωστό, για το πρόσωπό του.

Η άρνηση της προεδρίας του Πολιτιστικού Οργανισμού ή, οποιασδήποτε άλλης θέσης, αποτέλεσε τόσο για μένα, όσο και για τους γνωρίζοντες πρόσωπα και καταστάσεις (και χαρακτήρες...) στην περιοχή, το "άλλοθι" ενός, ευκόλως αντιληπτού, " προμελετημένου" σχεδίου. Ενός σχεδίου, που στα μάτια έμπειρων ανθρώπων στα δρώμενα της τοπικής αυτοδιοίκησης ,ήταν κάτι παραπάνω από πασιφανές, όπως προανέφερα.

Και, βεβαίως, παράλληλα με τα όσα αναφέρει στην παραπάνω φράση του, αρνούμενος δηλαδή, να μπει σε οποιαδήποτε διαδικασία διαδοχής θα όριζε η παράταξη, καλλιεργούσε, απ' όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, και διερευνητικές συνομιλίες με τον επικεφαλής της παράταξης και Δήμαρχο Δ. Ευσταθιάδη, επί του θέματος.

Και συνεχίζω. Με χειροκροτήματα και με εκδηλώσεις ικανοποίησης υποδέχθηκε τον Χάρη Πασβαντίδη όταν μετά την διαμόρφωση των αποτελεσμάτων της α' Κυριακής επισκέφθηκε το εκλογικό του κέντρο.
"Θεατρινισμό" χαρακτήρισε τη δημόσια παροχή στήριξης στο πρόσωπό του, το βράδυ της β' Κυριακής, αφού το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο γι' αυτόν.
Όμως, για όλους είχε να αποδώσει μερίδιο ευθυνών. Ισχυρίσθηκε ότι πολεμήθηκε και υπονομεύθηκε από τον απερχόμενο Δήμαρχο Δ. Ευσταθιάδη ότι, πολεμήθηκε και υπονομεύθηκε από το περιβάλλον του νυν Δημάρχου και τέλος, ότι πολεμήθηκε και υπονομεύθηκε από τους μέχρι χθες συναδέλφους του μέσα στη δημοτική ομάδα. Προσωπική ευθύνη καμία. Ούτε ψίγμα. Εκείνος δεν έφταιξε πουθενά!

Το ποιο λυπηρό, όμως, είναι ο τρόπος με τον οποίο αναφέρεται στον Δ. Ευσταθιάδη, για τον οποίο όπως λέει "θλίβεται για τον πολιτικό του διασυρμό".
Θα έπρεπε, ίσως, και έξω από τις όποιες πολιτικές διαφορές με τον σημερινό Δήμαρχο, να σεβαστεί, τουλάχιστον, την πορεία του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και το γεγονός ότι του έδωσε τις πλέον προνομιούχες θέσεις (τις πιο αβανταδόρικες όπως λέει και ο κόσμος), μέσα από τις οποίες προβλήθηκε υπέρμετρα. (Άραγε, αν ήταν, για παράδειγμα, στην υπηρεσία Καθαριότητας θα είχε την ίδια προβολή και αποδοχή μ’ αυτήν του Πολιτισμού και της Παιδείας;)

Η επιστολή - ατόπημα του Γ. Κωνσταντάτου περιέχει και άλλα πολλά στοιχεία σχολιασμού, όμως, για την οικονομία του χρόνου να κλείσω με μία απλή ερώτηση:

Πώς στ' αλήθεια ήθελε να τον ψηφίσουν και να τον στηρίξουν άνθρωποι, τους οποίους επί τέσσερα χρόνια, τόσο αυτός όσο και το περιβάλλον του, φέρεται, να κακολογούσαν στην Αργυρούπολη;  Πώς ήθελε να τον ψηφίσουν και να τον στηρίξουν οι άνθρωποι, όταν, αντί για τη φρεσκάδα και την ορμή ενός νέου πολιτικού, είδαν παρωχημένες και ξεπερασμένες μεθόδους και τακτικές;
Επί τη ευκαιρία ,θα ήθελα να ρωτήσω, αν γνωρίζει ποιοι ήταν αυτοί οι τραμπούκοι που προπηλάκισαν τους διανομείς του "ΒΗΜΑΤΟΣ"  και μάζεψαν τις εφημερίδες στην Κύπρου,  κοντά στο εκλογικό του κέντρο, την εβδομάδα ανάμεσα στην α’ και β’ Κυριακή.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω πως, τελικά, ο κόσμος διαθέτει κοινό νου και αισθητήριο. Και τα κριτήρια αυτά  έστειλαν  τον Γ. Κωνσταντάτο στα έδρανα της αντιπολίτευσης για... περαιτέρω μαθητεία. Ίσως, από τη θέση της αντιπολίτευσης ωριμάσει και αποκτήσει την πολιτική σκέψη εκείνη που θα του επιτρέψει να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα. Το αν θα είναι ένα ή παραπάνω θα το δείξει στη συνέχεια.
Όσο για μένα, που παρακολούθησα την πορεία του από την αρχή και βοήθησα στην πολιτική του προβολή, ειλικρινά λυπάμαι, γιατί όταν τα σκέφτομαι  όλα αυτά, μου έρχεται στο νου η γνωστή  παροιμία που λέει:  “που είσαι νιότη που ‘λεγες πως θα γινόμουν άλλος....”. 

Εύη Κονταρίνη | VimaOnline.gr